Een waterval van woorden

Hallo allemaal, de warme groeten vanuit Puerto Iguazú!

Na met weemoed naar de temperaturen in Nederland te hebben gekeken kunnen wij nu ook in een T-shirtje, korte broek de straat op met onze Tefa’s onder de voeten. We hebben even een korte vakantie geboekt naar het noordelijk gelegen Puerto Iguazú, niet alleen vanwege de temperatuur maar ook omdat hier de wereldberoemde watervallen van Iguazú te bewonderen zijn. Misschien bij de meesten niet zo bekend als de Victoria- en Niagarawatervallen, daarom even een stukje copy-paste van wikipedia:

“Met veel trots vertellen Brazilianen over het bezoek dat Eleanor Roosevelt, de vrouw van de Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt, bracht aan de watervallen. Na het zien van zoveel schoonheid sprak de first Lady: "Poor Niagara!". De watervallen van Iguaçu zijn inderdaad groter dan die van Niagara. Een betere vergelijking kan gemaakt worden met de Victoriavallen in Afrika. Iguaçu is met 2,7 kilometer breder dan de ongeveer 1,6 kilometer van de Victoriavallen, ook zonder de in totaal 900 meter aan verschillende kleine eilandjes tussen de watervallen. De Victoriavallen kennen bij hoogwater echter geen tusseneilandjes, waardoor het de grootste aaneengesloten waterval ter wereld vormt.”

Prachtig om te mogen aanschouwen, hopelijk morgen op de achtergrond tijdens de wedstrijd Nederland – Uruguay!

We hebben de (voor ons te) drukke metropool dus achter ons gelaten en zijn na 18,5 uur in de bus hier aangekomen, een trip van ca. 1300 km. (ongeveer van Nijmegen naar Cannes). Het aardige is dat we donderdag alweer terug gaan: nog een keer 18,5 uur in de bus, even een tussenstop van 5 uur in Buenos Aires om over te stappen om vervolgens 20 uur in de bus te zitten naar Bariloche: je moet er wat voor over hebben J Oh ja, die laatste trip (met 5 uur overstaptijd) heeft een afstand van ca. 2850 km. Ter vergelijk: dit is de afstand tussen Stockholm en Barcelona met nog een plaatselijke omloop van 100 km.… Gelukkig hebben ze hier prima bussen en hebben we een slaapbus van Buenos Aires naar Bariloche.

Ondanks de drukte hebben we een heerlijke tijd gehad in Buenos Aires. Elke dag Spaanse les van 9:00-13:30 en omdat we de eerste dag door een nationale feestdag hebben moeten missen ook nog eens twee dagen tot 16:15u. Gelukkig kon ik er nog even 2 x 2 uur tussenuit knijpen tijdens de wedstrijden tegen Slowakije en Brazilië en werd alcohol onder lestijd toegestaan. Om daarover kort te zijn: GENOTEN! Ik heb weer even mijn minuutjes nationale tv meegepikt en gefeest met de studenten, expats en andere reizigers, om daarna snel weer naar de les te gaan J Voor de oplettende lezer: inderdaad Femke is braaf naar de lessen gegaan, alhoewel ze daar naderhand (met name na de wedstrijd tegen Brazilië) erg veel spijt van heeft gehad!

Buenos Aires hebben we, nadat Femke haar tas heeft mogen ontvangen, gelukkig ook goed kunnen verkennen. Het Plaza de Mayo, de rommelmarkt in San Telmo (helaas wel verregend), Puerto Madryn, Recoleta (met natuurlijk de begraafplaats en de graftombe van Evita) etc. etc. Helaas hebben we de fietstocht door La Boca niet kunnen boeken en daarom ook Caminito (dat van die vrolijk geschilderde huizen) en het stadion van Boca Juniors niet kunnen zien.

Daarvoor in de plaats hebben we een bezoek gebracht aan Tigre. Een eilandenrijk net buiten Buenos Aires. Om daar te komen hebben we een treinreisje geboekt vanuit het centrum van B.A. 2 retourtjes voor 1 euro en daarvoor zit je 2 x 50 minuten in de trein. Vergelijk deze rit wel met een tramritje, want er zijn nogal wat haltes / stations en omdat het spoor niet al te best wordt onderhouden halen de treinen geen al te hoge snelheden. We hebben overigens weinig platteland kunnen ontdekken tussen Buenos Aires en Tigre, dit werd door de plaatselijke uitbater ook wel beaamd: als je een trip van 80 kilometer langs de kust maakt zie je alleen maar stad… Dat is dus de afstand tussen Zwolle en Nijmegen… en dan zeggen ze dat Nederland ‘dichtbebouwd’ is.

Nogmaals die benauwende drukte, snel door naar Tigre. Een heerlijk contrast vergeleken met de stad. Het is een door de mens gecultiveerd eilandenrijk van 30 km. bij 30 km. in de delta van de Rio de la Plata en Rio Paraná (even snel opgezocht in de Trotter!). Vergelijk het met de Weerribben / Giethoorn, vervang het riet door jungle en de boerderijen door bouwsels in koloniale sfeer en je ziet ongeveer Tigre voor je. Het enige verschil is dat deze eilanden niet met de auto bereikt kunnen worden en dat dus alle woningen, scholen etc. over het water bevoorraad worden. Het bezoek werd extra aangenaam nadat de schemering langzaam zijn intrede deed en we in het donker terugvoeren naar vaste wal. Met het toepasselijke Isla Bonita, afgewisseld met een ronkende buitenboordmotor, op de achtergrond genoten van de feeërieke omgeving en de langzaam naar de achtergrond verdwijnende kater van de avond ervoor (een gezellige avond op stap met 6 dames en de nodige vino’s en cerveza’s) en het verlies van Argentinië diezelfde dag.

Zoow om een lang verhaal kort te maken: we genieten hier met volle teugen en kijken uit naar wat de komende weken ons gaat brengen: we’ll keep you updated!

Groetjes, natuurlijk ook weer van Femke,

Jeroen