Vrijwilligerswerk Nepal
13 maart 2011 - Kathmandu, Nepal
Eindelijk een teken van leven, maar het valt niet mee om hier in contact te blijven met de buitenwereld. Zo is er maar een aantal uur stroom per dag en dan moet je net niets te doen hebben en de eigenaar moet even geen gebruik van internet willen maken. Ik verblijf nu, inmiddels al twee weken, in een weeshuis in Kathmandu en Jeroen zit in de plaats Besishahar met een Nepalese organisatie. We zijn dus nu gescheiden voor vier weken en dat viel niet mee. Ik heb het hier naar mijn zin maar na zo’n lange tijd samen gereisd te hebben moet je even weer op jezelf vertrouwen.
Over het algemeen kan ik zeggen dat het ongelooflijk is dat je je in korte tijd zo thuis en op je gemak kunt voelen als hier. En dat in een totaal niet westerse wereld met andere gewoonten en gebruiken. Het ligt dan ook vooral aan de hartelijkheid en gastvrijheid van de mensen.
De kinderen hebben een zeer regelmatig ritme en zijn zeer zelfstandig. Ze bidden uit zichzelf, doen taakjes en met een beetje begeleiding maken ze huiswerk. De meesten hebben ook de leeftijd dat ze al veel dingen zelfstandig kunnen. Het voelt als een voorrecht om de Nepalese cultuur van zo dichtbij mee te maken en er deel van uit te maken. Ik eet intussen al met mijn handen zoals het hier hoort en rijst als ontbijt is ook al heel gewoon.
De kinderen hier hebben het niet zo slecht in mijn ogen. Ze gaan naar school; iets dat lang nog niet voor alle kinderen vanzelfsprekend is. Er heerst regelmaat, rust en er wordt iedere ochtend schoongemaakt. Hier geldt wel dat kinderen de ouderen moeten respecteren en dat gaat nogal eens met een snauw of een tik gepaard. Lastig om te zien, maar misschien vinden ze mijn omgang met kinderen wel te soft. Ik kan het met alle kinderen goed vinden en ik weet nu al dat ik ze over twee weken ga missen.
Voor wie meer wil weten kan kijken op de site van het weeshuis. Volgend semester hebben de kinderen weer een nieuw schooluniform nodig en er zal voor elk kind schoolgeld betaald moeten worden. Het kost gemiddeld $50,- per maand om een kind te onderhouden, inclusief onderwijs. Het is lastig voor de familie, die het weeshuis runt, om dat geld bij elkaar te krijgen. Ik doe hierbij dan ook een oproep, in naam van de familie, om elk bedrag dat je kunt en wilt missen te doneren zodat de kinderen ook volgend jaar naar school kunnen gaan. Het makkelijkste is om dat over te maken naar mijn rekening. Want als je rechtstreeks doneert via de site van het weeshuis blijft er veel geld bij de bank hangen. Ik zal zorgen dat het geld bij de eigenaar van het weeshuis terecht komt. Je kunt het geld overmaken voor 12 april.
Rekeningnummer: Postbank 7090959 (F.M. Schoenmaekers)
Wat leuk weer wat van je/jullie te horen! Lijkt me idd lastig na zo'n lange tijd samen, 4 weken apart te leven en werken. Maar wat is jullie vrijwilligerswerk een mooie ervaring! Zo dichtbij de locals en leven zoals zij doen, super!
Geniet van jullie laatste weekjes!
Liefs,
Wendy
Fijn dat we weer iets van je laat horen en dat je het naar je zin hebt met de kindjes en het werk daar.
Och, en met Jeroen, is het weerzien over 2weken ook weer leuk.
grt. Dré en Sophie
Leuk om weer een bericht te lezen.. Waanzinning waar jullie mee bezig zijn.. Een steentje bijdragen.. Daar gaat 't om..
Blij te horen dat je 't leuk hebt en als docente/ orthopedagoog ben jij toch dé aangewezen persoon om een verschil te maken..
Mooi!
Geniet ervan!
Tot binnenkort..
Liefs,
Peggy
(& Sietske)
-X-
Geweldig, dat jij dit vrijwilligerswerk doet.
Ik geloof wel dat je straks met weemoed afscheid neemt van de kinderen en dat zal omgekeerd ook wel zo zijn.Maar dan geniet je ook weer van de hereniging met Jeroen.
Geniet nog van alles tijdens de laatste weken.
Liefs, Maria.
Bij deze willen we iedereen namens de kinderen heel hartelijk bedanken die geld heeft overgemaakt voor Nepal en anderen aanmoedigen dit alsnog te doen voor 12 april!
Jeroen en Femke