Het sinterklaasgevoel

Het is alweer veel te lang geleden dat we een verhaal geschreven hebben. De mensen die ons nu volgen moeten wel écht trouwe volgers zijn want we hebben ze veel te weinig beloond met verhalen. Je zou zeggen, je hebt tijd genoeg hiervoor als je aan het reizen bent. In principe heb je dat ook maar je wordt een beetje lui. Je hoeft toch al niets,je hebt geen deadlines dus een verhaal schrijven kan ook wel morgen, of overmorgen, of… inderdaad een maand later. Van nu af aan gaan we proberen wat regelmatiger verhalen te publiceren. Ik hoop dat het gaat lukken om de discipline te hebbenJ

In principe zijn we met verhalen schrijven gebleven in Zuid-Amerika maar toch geef ik er de voorkeur aan de draad op te pakken vanaf Hawaii want dat ligt nog vers in het geheugen.

Op het vliegveld van Los Angeles zijn we weer in de westerse wereld beland. Wat een verschil weer als je vanuit Lima (Peru) gevlogen bent. Wat direct opvalt zijn de vele gezette mensen en het Amerikaans om je heen. Het Spaans klinkt mij toch prettiger in de oren. Zeker omdat het Amerikaans, en dat zal in Hawaii ook blijken, té vriendelijk, té enthousiast en té gemaakt overkomt. Een meisje van een jaar of 12 zit met haar laptop op schoot. Wat een contrast met de kinderen in Cusco die met een schoenenpoetsset op schoot zitten, te wachten op klanten. Aan de andere kant voelt het fijn dat we hier niet meer opvallen met onze blanke huid en onze kleding. Dat zal ook in Hawaii een verademing zijn als we niet meer continue gevraagd worden om dingen te kopen van mensen of dat mensen je aankijken om hoe je er uit ziet.

In Hawaii aangekomen is het een luxe om ‘onze’ auto op te halen die we de hele week tot onze beschikking hebben. Geen gesjouw met tassen of wachten op bussen. Wel nog even wennen aan de ‘automaat’ die nog een hilarisch moment opleverde als in een film, zoals Jeroen het noemde en je binnen 1 seconde stil staat met je neus nog net niet op het dashboard.

Ons eerste bed en breakfast voelt en is als een paradijs; het stel heeft een kast van een huis met een zwembad in de tuin en ’s ochtends staat ons een heerlijk ontbijt te wachten. Het uitzicht vanaf de kamer ziet uit over de baai en de zee. Ik voel me als een god in Frankrijk! Toch hebben we, en met name ik, een paar dagen later een heel opgejaagd gevoel want we willen en we moeten nog zoveel regelen. We willen drie eilanden bezoeken in drie weken. Bovendien willen we op ieder eiland alle hotspots zien en dat kan bijna alleen maar als je ook op twee verschillende plekken een bed&breakfast boekt om de reisafstanden te verkleinen. Oh ja, de vluchten regelen naar de eilanden komt daar ook nog bij. Kortom, in mijn hoofd verscheen een lijstje van zes bed & breakfasts, drie vluchten en twee huurauto’s die we moesten reserveren. Uiteindelijk is het een kwestie van stap-voor-stap en wat zoekwerk. Vooral dat laatste, want Jeroen heeft uiteindelijk de helft van het geld van de huurauto weten te besparen door goed te zoeken.

Oahu, was het eerste eiland dat we bezochten. Dit eiland is bekend van Pearl Harbour en de stad Honolulu.

Hier was ik de vorige keer gebleven totdat me inviel dat het wel leuk zou zijn om als volgt verder te gaan:

Om niet aan Sinterklaas voorbij te gaan

Heb ik hieronder een reisverslagje in rijm staan

We pakken de draad weer op in Hawaii, op het eiland Oahu

Verder terug in de tijd is zo’n gedoe

We hebben hier schitterende dingen gedaan

van trekking door een vallei tot op een surfboard staan

van lopen over lavavelden en door regenwoud

tot het aanschouwen van schildpadden en zwemmen in water met zout

van snorkelen tot ons verbazen over huizenhoge golven

en we zijn ook door zand en zeewater bedolven

De bed & breakfasts waren voor ons pure luxe na het vorige continent

uitgebreide ontbijtbuffetten en niet meer in een hostel of tent

Van tevoren was ik wat sceptisch over Hawaii maar niets bleek minder waar

Hawaii heeft alles en afscheid nemen viel zwaar

Het enige waar iets over te zeggen valt is de übervriendelijke mentaliteit

Soms dacht je wel eens: “kennen ze hier ook enige vorm van negativiteit?”

Maar liever dit dan behandeld worden door een botte boer

die bij alles wat je zegt denkt:” het kan me niets schelen, zelfs geen ene moer”

En dan na drie weken Hawaii, op naar Sydney

Sydney is trendy en modieus

veel zakenvrouwen liepen er in de lucht met hun neus

Ik viel natuurlijk buiten de toon met mijn afritsbroek

Maar ach, we zijn niet aan het werk maar op bezoek

Een weerzien met de neef van Jeroen was erg speciaal

Hij heeft ons ‘zijn’ Sydney laten zien en getrakteerd op een heerlijk maal

Een week ging vliegensvlug

voor we het wisten hingen we weer in de lucht

maar niet voordat we nog wat dingen hadden afgevinkt

(Opera House, Harbour Bridge, Manly en Bondi Beach)

zodat de bucketlist weer wat is geslinkt

Inmiddels zijn we alweer bijna twee weken in Nieuw Zeeland

na een bezoek gebracht te hebben aan ‘d’r nonk en de tant’*

We hebben er zelfs getoast op mijn verjaardag

Op deze bijzondere dag kijk ik terug met een grote lach

We hebben een mooie dagtrip gemaakt met Lou en Ans door Northland

en fish & chips gegeten aan het strand

na een paar ontspannende dagen begon ons avontuur

dat begon na 5 kilometer een beetje zuur

wat bleek: de accu had het begeven

er was niets meer te bespeuren van teken van leven

maar zo wil het lot, twee mecaniciens boden vanuit het niets een helpende hand

zodat wij weer konden cruisen door het hele land

we hebben nog ons beklag gedaan bij de plaats waar ze onze auto verhuren

we waren niet het enige stel dat een auto had met kuren

met iets meer vertrouwen reden we richting zuid

om uiteindelijk te dippen in een hot water beach met onze huid

tot nu toe bevalt het buitenleven heerlijk

en ook het continue bij elkaar zijn op 8m2, eerlijk

Het land is prachtig met zijn glooiende land

het doet me denken aan Limburg, maar dan zonder strand

Ik geloof dat ik hier prima voor een paar jaar zou kunnen stranden

ware het niet dat ik te veel hecht aan al mijn Nederlandse banden

Ik hoop dat we jullie niet te veel teleurgesteld hebben; zo’n lange tijd geen verhalen

De tijd vliegt voorbij maar we hadden wel wat in te halen

Alvast hele fijne Sint- en Kerstdagen

hier is het tegen de 25 graden dus niets te klagenJ

Heel veel liefs Jeroen en Femke