Fijne vakantie gewenst!

Hallo, hier Jeroen weer!

Ik heb nog een aantal aanvullingen op het verhaal van Femke, te beginnen bij de wedstrijden van het Nederlands Elftal! Ik ben de teleurstelling al een beetje te boven, maar heb de laatste 2 wedstrijden helaas niet in het gezelschap van een leger Oranjesupporters kunnen aanschouwen… In Iguazú stranden we in de loge van het Sheratonhotel, inderdaad met uitzicht op de watervallen! Toch opvallend: een keer geen Nederlanders in de buurt, maar dat mocht de pret niet drukken: een zaal vol Uruguayanen en een handjevol Brazilianen die de klap van de eerdere uitschakeling nog niet te boven waren: prima plek om eens rustig een biertje te drinken!

Terwijl ik nog aan het nagenieten was van de overwinning, herinnerde mevrouw Schoenmaekers zich het mooie zwembad met identiek uitzicht. Een stuk of drie borden negerend die aangaven dat het zwembad alleen voor gasten van het hotel bestemd was (“wij zijn toch ook gasten, we hebben immers iets gedronken”…) lag madame even later te genieten van de verfrissing. Vriendelijk glimlachend naar een hulpvaardig personeelslid die haar een handdoek aangaf en rustig antwoordend dat het water en de omgevingstemperatuur niet de fris waren (het was tenslotte al aan het schemeren). Wat een vrouw J

De overstaptijd in Buenos Aires (van Iguazu via Buenos Aires naar Bariloche) hebben we nog even gebruikt om Caminito, het stadion van Boca Juniors en de kathedraal te bekijken / bezoeken. Dat herinnerd me ook nog even aan de aardigheid die ik erin had om na de overwinning van Nederland op Brazilië tegen iedereen die het maar vroeg trots te melden dat we uit Nederland komen. Zo ook tijdens het bezoek aan Caminito: een Maradonna look-a-like  vroeg ons of we op de foto wilden met hem. Een paar tellen ervoor verwonderde ik me er nog over dat Maradonna hier zo vrij rondliep: de overeenkomst was verbluffend. Na deze vraag vriendelijk afgewimpeld te hebben vroeg ook hij waar we vandaan kwamen, ik kon een grote glimlach toch niet onderdrukken hoe spijtig ik het ook vond dat de finale niet meer tussen Argentinië en Nederland kon worden gespeeld.

Dit alles was natuurlijk voor de finale. Deze hebben we gekeken bij onze gastfamilie op de bank… Na 3 kilometer van het huis naar het centrum gelopen te hebben en daar geen pub konden vinden moesten we ons haasten om weer op tijd terug te zijn. Ditmaal geen groot feest helaas, hoewel ik aan de andere kant ‘blij’ was dat ‘ze’ toch niet wonnen. Op de vraag die over 15 jaar gesteld zou zijn waar ik was tijdens de gewonnen finale van 2010 en de huldiging daarna had ik dan moeten antwoorden: op de bank in Bariloche, zonder biertje in de hand en tijdens de huldiging zat ik in de schoolbanken… Op naar het EK van 2012!

Verhalen over Bariloche en Puerto Madryn volgen: over 6,5 uur gaat de wekker… Om 8 uur ’s ochtends rijdt er een bus voor die ons naar Peninsula Valdes brengt. Daar hopen we de walvissen van nog dichterbij te kunnen gaan zien dan  we al gedaan hebben: deze reuzen der zee zwemmen hier 50 meter uit de kust! Een indrukwekkend schouwspel!

Tot snel en alvast voor iedereen die nog op vakantie gaat: een fijne vakantie gewenst en voor iedereen die alweer terug is: we hopen dat jullie genoten hebben!

Jeroen